Fragment van Chromotopografische kaart des Rijks, verkend in 1882, herz. in 1911.
Wanneer we den landweg volgen die achter Rustoord om, ons langs Veenhuis en 't Bouwhuis naar de Beltenweg brengt dan vinden we voor een deel schaduw in de bosschen van Nieuw Rande, die we weldra bereiken; door deze bosschen kunnen we langs verschillende paden het doel van onzen verderen tocht naderen, doch we verkiezen ons aan den Belterweg te houden daar deze ons langs het Klooster Rande voert, dat we even op onzen tocht willen beschouwen.
Het ziet er liefelijk uit dat eenvoudige dorpje met zijne heggen en tuinen met laan van eiken, waarlangs de meeste huizen zijn geschaard. Onder de weinige huizen die het dorp telt vindt men twee logementen, waar in den zomer dikwijls logeergasten zijn even als aan "de Platvoet" en waar de burgerij van Deventer bij goed weder niet ontbreekt. De kerk stond vroeger geheel eenzaam. doch die tijd is lang voorbij. Reeds in de vorige eeuw werden hier verscheidene buitenplaatsen aangelegd, die dit oord veraangenaamden. De kerk van geringen omvang en van weinig aanzien is een overblijfsel van een eenmaal zeer vermaard vrouwenklooster. Even als heden ten dage wel eens geschiedt, had de roem der groote welsprekenheid en vroomheid van Johannes Brinckerinck tal van vrouwen van verschillenden stand naar Deventer doen stroomen ; doch deze wijze begreep terecht, dat de samenwoning van zoovele vrouwen uit verschillende standen op den duur niet wenschelijk was, waarom hij sommigen wist te bewegen een klooster te stichten, dat in het jaar 1401 werd opgericht. Door de milde gaven die van allerlei zijden toestroomden kon de kerk in 1411 worden ingewijd. Het klooster had een goeden naam, omdat er een vrome zin heerschte en het op de talrijke geestelijke gestichten in den omtrek een gezegenden invloed uitoefende. Op verschillende tijdstippen werd het klooster geplunderd en beschadigd doch het meest in 1578 door de Franschen, onder Rennenberg. De kerk werd een jaar daarna aan de Hervormden afgestaan, waarop de zusters naar Deventer weken. Het klooster werd gesloopt, de kerk raakte in verval, doch werd in 1720 hersteld. De pastorietuin noch steeds fraai, was jaren geleden voorzien van een zeldzamen schat van bloemen toen de predikant Van 't Sand er predikte; na diens dood werd alles wat vervoerbaar was verkocht en de tuin tot een gewone moes- en bloementuin teruggebracht.
Van hier hebben we gelegenheid nog even een zijstap naar Nijendaal te maken; de afstand is niet groot, de weg goed en belommerd. De dorpsweg in zijn verlengde volgende kunnen we niet dwalen en dan zien we afwisselend aan weerszijden bouw- en weiland, hoog en laag hout, en zoo komen we allengskens aan de laan van fraaie eiken die den ingang tot het smaakvol aangelegde Nieuwendaal (oudtijds Nijendaal) vormt. Half kasteel, half villa behoort het tot de nieuw aangelegde buitens en is dus weinig in overeenstemming met het groote bosch er om heen.
Toch is het de moeite waard geweest deze wandeling te doen, want het geheel is verrukkelijk schoon. Haasten we ons terug te keeren, want enkele regendroppelen kondigen ons de nadering eener bui, die het ons niet welgevallig is in ontvangst te nemen. Met spoed nemen we den terugtocht naar het station Diepenveen aan, waar we nauwelijks binnen getreden een stortvloed zien nederdalen, die het ons onmogelijk gemaakt zou hebben onze wandeling voort te zetten, eene bui zooals die in den zomer plotseling kan neervallen, mensch en dier verkwikkende en groeikracht verleenende aan alles wat op zulk een gezegende tusschenkomst wacht. 't Is half vier en daar we ons spoorboekje vergeten hebben vragen we den Heer Stationchef om inlichting, die ons de verheugende mededeeling doet, dat over 12 minuten de trein voor Deventer zal aankomen.
Teleurgesteld worden we niet en aan onze plannen om na een goed middagmaal genoten te hebben, nog even eene wandeling te doen om "het Park Braband" te bezichtigen dat slechts 20 minuten van Deventer gelegen is, kunnen we gevolg geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten