woensdag 23 juni 2010

Per auto en te voet (1919): Wandeling 15

Wandeling No. 15



PER AUTO.
De auto rijdt, van Ootmarsum komende, door Denekamp tot voorbij de R.K. kerk bij wegwijzer no. 142, waar men de auto verlaat; deze slaat rechtsaf den weg in naar Oldenzaal en volgt, over de brug bij de halte Beuningen, links bij wegwijzer no. 1791 den grintweg naar Losser. De wagen wacht op den grintweg na de derde scherpe bocht, ruim 4 K.M. nadat men den grintweg naar Losser is ingeslagen. 6.5 K.M.

WANDELING. Kaart No. 10. - 9.7 K.M.
Op den driesprong bij de R.-K. kerk wandelt men rechtuit, volgens de aanwijzingen der wegwijzertjes, in de richting Hengelo. Door een met sparren en eiken bezette laan, langs de boerderij Otman, gelegen in het aardige gehucht Berghum, komen we in een meer open terrein, waar dennen en heide het bosch- en bouwland hebben vervangen. Iets verder ligt aan onze linkerhand het Hornven, een veenplas waar veenmos, heide- en gagelstruiken om den voorrang strijden; aan de overzijde van den plas liggen eenige boerenhuizen, bijna geheel in 't groen verborgen, terwijl bij helder weder in de verte het slot Bentheim zich tegen de lucht afteekent.
We naderen nu het gehucht de Mekkelhorst, waar de boerderijen met hare schuren zonder orde tusschen het zware geboomte verscholen liggen; een schilderachtiger plekje is dan ook haast niet te denken, en dat het de opmerkzaamheid van schilders heeft getrokken, blijkt wel uit de door den schilder W. Oppenoorth in deze streek vervaardigde stukken. De weg buigt zich hier om het hooge bouwland heen, loopt dan langs de heide en langs een dennenboschje.
Spoedig staan we nu bij de Kampbrug, waar de bijna jaarlijks terugkeerende overstrooming van den Dinkel op den oever nog lang haar sporen achterlaat; van hier volgen we een eind den linkeroever van dit aardige riviertje door dennenbosch en heide naar de Meulemansbrug, een mooi plekje, met dichter en zwaarder bosch omgeven. Langs den rechteroever gaan we verder langs knoestige oude eiken; waar de weg, links afslaande, de rivier verlaat, ziet ge voor u een pad, dat naar een met laag hout begroeide hoogte leidt, door inwoners van Denekamp de Hartmannsweilerkopf genoemd, naar den bekenden heuvel waarom Duitschers en Franschen in den oorlog zoo hevig hebben gestreden, en van waar men een aardig kijkje heeft op den Dinkel en de naaste omgeving. De wegwijzertjes daarna volgende, gaan we langs den rand der heide met het ruime vrije uitzicht over het Beuningerveld, dat zich tot aan de Duitsche grens uitstrekt. Rechts zien we tusschen het hout de oude boerderij Groot-Beverborg, een der weinige overgebleven "losse hoezen" in deze streek; daar dichtbij staat het bord met de waar¬schuwing van de Vereeniging V.V. van Denekamp. Nu volgt een tocht door het Lutterzand, waar we hopen dat de bordjes niet zullen verdwijnen, want anders kan men hier nog wel eens leelijk dwalen. Woest is het hier tusschen de dennen, de duintjes, en het lage struikgewas. Straks ligt naar het Oosten de open heide voor ons en zien we Gildehaus en Bentheim met het Slot dichtbij liggen.
Na een half uurtje komen we aan een open zandige plek, waar we een groene vlakte aan de overzijde van de rivier ontdekken. Dichterbij gekomen zien we de Dinkel beneden ons stroomen en eerst bij nadere beschouwing valt ons de zeer eigenaardige loop van het water in het oog, dat hier een in een zeer smalle strook uitloopend schiereiland heeft doen ontstaan, en dat nog steeds aangroeit ten koste natuurlijk van den oostelijken oever. En de daartegenover gelegen boerderij Kramer ziet haar weide steeds vergrooten en werkt dit natuurlijk niet tegen, zoodat de ‘Grüne Stert’ zich steeds uitbreidt. Het aardige riviertje, dat er zooeven bij de Meulemansbrug zoo ernstig en bezadigd uitzag, vertoont zich hier heel anders; de oevers hier in het Lutterzand zijn op vele plaatsen door het water ondermijnd, zoodat nu en dan, als het water met kracht op den oever aan¬stormt, de grond afbrokkelt en met de op den oever staande dennen in den stroom valt en medegesleurd wordt.



Vrijwel evenwijdig met het riviertje vervolgen we de wandeling naar de Kribbenbrug, waar we van van de Dinkel afscheid nemen; over de brug rechtuit langs den met berken en peppels begroeiden zandweg komen we bij de boerderij Stuthof op den grintweg, waar de auto wacht.
Men kan ook de wandeling bekorten en, na de Kampbrug te zijn overgegaan, rechtuit wandelen totdat men den grintweg bereikt bij de boerderij Scholten, bij de eerste scherpe bocht van den grintweg; de auto moet dan, na ruim 2 K.M. dezen weg te zijn ingereden, wachten. Deze wandeling is 3.7 K.M. Oot kan men hier aanvangen en wandelen tot de Kribbebrug. 6 K.M. Of wel van het punt aan den grintweg bij de boerderij Stuthof wandelen naar den grooten weg Oldenzaal-De Poppe bij Lutte(kerk), eveneens een loonende wandeling. De auto wacht dan op den weg Oldenzaal naar De Poppe (Bentheim) tusschen M.P. 4 en 5 bij het hulppostkantoor van Lutte(kerk).
Deze laatste wandeling is 3.6 K.M.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten