Naar Vasse.
Wij nemen ons voor een namiddag-wandeling te maken naar Vasse. We verlaten Ootmarsum door de Molenstraat en staan, vóór we de algemeene begraafplaats bereikt hebben, reeds aan een tweesprong. Wij gaan recht door; rechts afslaande zouden wij over 't fietspad, dat door de buurtschap Nutter leidt, en reeds in een andere wandeling besproken is, met een omweg ook te Vasse komen. Wij vervolgen onzen weg en laten den molen aan onze linkerhand liggen. Spoedig houdt de straatweg op en komen wij in een zandweg met een flink voetpad aan den kant. Richten wij hier even onzen blik rechts achter ons, dan zien wij een zachtglooiende vallei, afloopende tot den weg naar Lage, waar wij de Stoomweverij zien liggen, op den achtergrond meer en minder zwaar hout, en aan den horizon den toren en de schoorsteenen van Nordhorn (Duitschland). We richten onze schreden weer verder. Aan onze rechterhand gaat weldra een weg af, die langs een boerderij naar den Kersberg loopt. Deze is echter thans niet ons doel. Even verder, ongeveer tegenover de eerste boerderij links, slaat een klein voetpaadje rechts af, dit paadje loopt naar boven tot op den rand van het bouwland; volgen wij dit paadje, het leidt ons steeds aan den zoom van het bouwland verder. De weg, die er naast loopt, gaat soms diep naast ons, terwijl wij dan weer hiermede gelijk zijn. Wij steken den weg, waar wij nu aankomen, schuin over en vervolgen het pad, dat ons spoedig leidt in een grooten esch, waar wij niets dan roggelanden om ons heen zien. Daar duikt echter al spoedig een molenwiek en nog verder een torenspits boven de rogge op. Wij komen dicht bij dezen molen weer op een weg, die den onzen loodrecht snijdt. Dezen weg hadden wij ook kunnen nemen, wij waren dan niet dat oploopende voetpaadje opgegaan, doch hadden den grooten zandweg gevolgd, die met een grooten bocht ons ook bij dezen molen gebracht zou hebben. Wat natuur betreft is deze weg ook zeer mooi, we treffen er heele mooie begroeide plaatsjes aan, doch missen er het voetpad, en zouden door het zand moeten baggeren. Bij dezen molen nu gaan wij rechts af en leidt ons een afloopende weg naar de boerderij "de
Hazelbekke."
Een flinke mooie boerderij met hare beide tipgevels aan het achterhuis. Nemen wij een kijkje binnen, waartoe ons de eigenaar gaarne in de gelegenheid stelt en wij zien een zoogenaamd "los hoes." Dat is een huis, waarin geen afscheiding is tusschen de keuken en de deel, waar men geheel doorheen ziet van voor naar achteren. De koeien in den stal nemen deel aan de huiselijke gezelligheid en mengen zich mede in de gesprekken, terwijl U de kippen om de voeten loopen en de paarden van uit den stal U verbluft aankijken. Dicht bij dit huis, zien wij een klein schuurtje waarin koren gemalen wordt. De drijfkracht wordt geleverd door den val van het water op een in het groen verscholen waterrad. Vanaf den weg is het een heerlijk gezicht op het bemoste rad daar beneden in de diepte. De weg kronkelt zich hier om een kolkje, dat zorgt voor het waterrad, terwijl de boomen van den tegenovergestelden kant zich weerspiegelen in het frissche water.
't Is hier een uitgezocht plaatsje om eens even in de schaduw van een boom op het zachte gras neer te zitten en te luisteren naar die mengeling van geluiden, die van uit dat bladerdak boven ons tot ons komt. 't Is hier een plekje om rustig te genieten van het heerlijk buiten zijn en met volle teugen, die echt ozon-rijke lucht, gekruid met een zacht dennengeurtje, in te ademen. Verkwikt stappen we verder door het hout en slaan wij spoedig links af. Deze weg valt ons gemakkelijk op, daar er een fietspad naast loopt van den weg gescheiden door eenige paaltjes. Nu zijn we spoedig in de heide en hebben den toren van Vasse voor ons. Aan onze rechterhand zien wij een hoogte, waarop een paar boompjes staan, dit is “de Toetenberg". Deze hoogte steekt nog al uit boven de omgeving en we kunnen deze, zoo wij hiertoe lust gevoelen, beklimmen, teneinde een uitzicht te hebben over de omgeving. Ons paadje leidt ons thans geheel door een stukje roggeland, waarin wij een paar scherpe bochten maken, daarna echter komen we weer op een effen paadje, dat ons langs den weg Vasse binnenleidt. Bij Café Wermelink, als 't ware onder de schaduw van den kerktoren gelegen, zetten we ons neer en hebben wij gelegenheid iets verfrisschends te gebruiken. Wij kijken in de buurtschap rond, langs de school, een smederij, een winkel etc.; vervolgens een kijkje in de R.C. kerk met hare imitatie-steenen pilaren en wandversieringen en nemen den terugtocht weer aan. Wij gaan eerst denzelfden weg weer op, dien wij afgekomen zijn, doch slaan (om gedeeltelijk een anderen weg te volgen) spoedig ter zijde van een boerenhuis rechts af. Het paadje valt ons gemakkelijk op, het leidt ons dicht langs eenige boerderijen weer de heide in. We gaan op en neer door de heide en staan weldra voor een mooie laan, die ons voert naar de boerderij “de Mast". Ook hier hebben wij weer een heerlijk plekje. Het korenmolentje hier is in betere conditie, dan hetwelk wij eerst hebben ontmoet en presteert dan ook meerdere diensten. Hier ook hebben wij een waterrad, dat zijn stuwkracht krijgt van een kolkje aan de overzijde van den weg. Voelen we behoefte aan rust, dan hebben wij hier weer een uitgelezen plaatsje. Onze weg voert verder langs een gedeeltelijk beschaduwden weg, tot we eensklaps den ons bekenden molen voor ons zien.
Fragment Chromotopografische kaart des Rijks (1901)(2x klikken)
We zij nu weer op bekend terrein en kunnen naar verkiezing langs het reeds bewandelde voetpad huiswaarts gaan of een omweg maken, tot welk doel wij bij den molen rechtsaf slaan en den grooten weg volgen. Ongetwijfeld is dit een zeer dankbare wandeling, daar men op dezen tocht prachtige boomgroepeeringen en mooie vergezichten ontmoet. Voor geoefende fietsrijders is dit een zeer aardig tochtje, daar hier en daar nogal iets van de behendigheid van den rijder gevraagd wordt. Beginnelingen in deze sport doen beter bij dit tochtje hun kar thuis te laten.
Naar Hezinghe.
We zijn thans voornemens een flinke wandeling te maken over hoogten en door laagten, een wandeling, waar we een paar moede beenen mede kunnen halen, want dan gaat het weer naar boven, dan weer naar beneden en is dit wel wat vermoeiend.
Per fiets is deze tocht wel te maken, doch alleen door zeer geoefende rijders, die gewoon zijn smalle paadjes te berijden en niet tegen wat klimmen van den weg opzien, want het zijn alle smalle paadjes die te berijden zijn. We gaan evenals bij de wandeling naar Vasse, de Molenstraat uit, vervolgens het oploopende paadje op langs bet bouwland, naar de boerderij "de Hazelbekke". Zijn we deze goed en wel gepasseerd, dan slaan we niet links af, doch gaan recht door. De weg is hier ter zijde nog al begroeid, we volgen hem en zien spoedig, dat onze weg ons naar een boerenhuis zou leiden, doch we slaan juist te voren nog links af en laten het huis rechts liggen.
Fragment Chromotopografische kaart des Rijks (1901) (2x klikken)
We stijgen nu, de weg is eenigszins zanderig doch het voetpaadje ter zijde is goed te bewandelen. Hebben wij het hoogste punt bereikt, dan treft ons aan de linkerzijde een open vrij gezicht over de buurtschap Vasse met spitsen toren en zien wij aan den horizon Tubbergen, Almelo, Vriezenveen, terwijl de rechterzijde ons een open gezicht over bouwland met begroeiden achtergrond aanbiedt. Onze weg leidt weer naar beneden en wij bereiken het Vasser Tichelwerk. Hier worden steenen gebakken van het leem, dat de bodem hier verschaft. We dalen nog meer, thans weer tusschen boomen en boschjes door en komen voor een weg te staan, die den onzen loodrecht snijdt. We nemen dezen weg en gaan rechts om. We volgen dezen weg niet lang. We passeeren twee boerderijen aan onze linkerhand. Dadelijk achter deze tweede boerderij volgen wij een smal wegje links af, dat weer een weinig naar beneden loopt en zich aan het eind nog meer links ombuigt. Goed en wel deze bocht gemaakt, gaan we rechthoekig rechts afslaande over een klein bruggetje en langs een boerderij, die den indruk geeft meer een burgerhuis te zijn. Dit is n.l. een Cichorei-fabriek. Op verzoek kunnen we deze bezichtigen en zien hoe de drijfkracht hier is een turbine. Men stelle zich geen model-fabriek voor, doch slechts een boerderij met daarbij een ruimte, die voor bovenbedoeld bedrijf is ingericht.
Ons paadje gaat over de toevoerbeek voor de turbine en vervolgens rechts zeer steil naar boven. We hebben nu weer een vrije open esch voor ons, links het gezicht op Almelo en Vriezenveen. We volgen den weg rechts af, langs den zoom van het roggeland, eerst nog naar boven, dan weer naar beneden, tot wij aan een zanderig gedeelte komen, waar wij voor vier wegen staan, die verder leiden. De eene buigt zich geheel rechtsaf, de daarop volgende gaat in het verlengde van den weg die wij afkwamen, de derde is de weg, dien wij moeten hebben, terwijl de vierde naar links ombuigt. Wij volgen dus den derde met laag dennenhout aan den kant en komen dan in eene heidevlakte, die zeer heuvelachtig is. Onze weg voert ons zoo'n heuvel op en wij betreden tegelijkertijd Duitsch grondgebied en staan dadelijk voor een Duitsche "Wirthschaft" waar wij, ingeval van dorst, dezen kunnen lesschen met een glas Duitsch bier. Wij gaan vervolgens om een tuintje bij deze herberg behoorende om weer het voetpaadje te bereiken, dat ons voert naar de boerderij van Scholten Nielink; deze boerderij ligt ook weer op eene hoogte en wij hebben dan ook eerst weer te klimmen, vóór wij daar zijn.
De boerderij is omgeven door een soort van hekwerk. We openen het hek en passeeren het erve, terwijl we de boerderij rechts laten liggen. Het prachtige zware hout, dat deze boerderij omgeeft, trekt in 't bijzonder onze aandacht. Het erve door het andere hek verlatende, bevinden wij ons weer in de heide. Onze weg gaat niet rechts af, doch eenigszins links naar boven, tegen de hoogte op. Links vooral, zien we nog hoogere heidetoppen, doch ons pad voert ons nu door het lagere gedeelte van deze heide. Wij houden steeds den weg, die links afgaat. De weg naar rechts laten we liggen. In het eind van deze heide gaat onze weg weer naar boven, terwijl we in de buurt zijn van eene boerderij, die we rechts laten liggen. Een blik terug over dit heuvelachtige terrein is zeer eigenaardig. Thans dalen we weer, de weg buigt naar rechts om. Iets verder volgen we den weg, die rechts afslaat terwijl we aan iedere zijde eene boerderij hebben. Zijn we deze voorbij, dan gaat de weg nog iets recht uit en buigt zich vervolgens links af en gaan wij weer een heuvel op. Juist tegelijkertijd, dat wij het hoogste punt bereikt hebben, ontvouwt zich aan ons oog een panorama, zoo wij het ons slechts kunnen voorstellen in een sprookjeswereld. Aan den voet van den berg, waarop wij ons bevinden, laag hout, iets verder hooger hout, waartusschen de roode daken van eenige boerderijen, aan den horizon plaatsjes als: Neuenhaus, Lage, Nordhorn, Denekamp, Slot-Bentheim en meer nog rechts Oldenzaal en Ootmarsum. Hebben wij naar hartelust genoten, dan dalen wij weer af, niet den weg, die voor ons ligt, doch den weg, die rechts afslaande den berg afleidt. We volgen dezen, aan den voet draait hij naar links om. We volgen dien zoolang, tot we aan de rechterhand weer hout krijgen, dan slaan we den weg rechts af, die ons voert naar de boerderij "Koning". Even voorbij deze boerderij verlaten wij Duitschland weer. Wij zien dit aan de grenssteen aan de zijde van den weg. Van dit punt uit voeren ons wegen, loopende in Oostelijke richting, naar den grintweg, die ons naar Ootmarsum terug leidt. Het is, vooral met 't oog op het maken per fiets van dezen tocht, ten zeerste aan te raden, om hem in deze volgorde te maken en b.v. niet juist van de tegenovergestelde richting, daar de hellingen dan te sterk zijn om tegenop te trappen, hetgeen van den anderen kant niet het geval is. 't Is echter voor zeer geoefende rijders een bijzonder aan te raden tochtje.
Naar Halle, (Duitschland).
We willen thans onze schreden Noord-Oostwaarts van Ootmarsum richten en een bezoek brengen aan de Duitsche buurtschap Halle.
We beginnen onze wandeling, door Ootmarsum te verlaten langs den Denekamper weg, doch slechts zeer kort, want bij de stoomweverij nemen wij den weg naar Lage, dien wij ook spoedig weer verlaten. Voor wij de school van Oud-Ootmarsum bereikt hebben, slaan wij links af. Wij passeeren eenige boerderijen, en volgen bij de eerste splitsing van den weg, de meest rechts loopende. Tusschen meer of minder zwaar hout, gaat onze weg langs flinke boerderijen (Bodde, Elferman) tot wij, na ongeveer een half uur wandelen, aan de heide komen. Doorwandelende langs onzen eenigszins zanderigen weg, bereiken wij een hoogte en vervolgens een kruispunt, waar onze weg zich vereenigt met een anderen zandweg. Wil bevinden ons thans op den binnenweg naar Uelsen. Wij laten de stoomwasscherij "Het Springendal" rechts liggen; aan onze linkerhand krijgen we een boerenhuis en eenige arbeiderswoningen. Juist achter deze arbeiderswoningen ongeveer 100 Meter van den weg staat “de Arke", door hooge kastanjeboomen en accasia's omgeven. Het is een ruïne van een voormalig jachtslot.
Slechts de vier muren staan nog, de rest is door den tand des tijds weggeknaagd. Onzen weg vervolgende, hebben wij spoedig de grens tusschen Nederland en Duitschland bereikt en zien dit aan den grenssteen, die aan den kant van den weg staat.
Fragment Chromotopografische kaart des Rijks (1901) (2x klikken)
De eerste boerderij, in Duitschland, die we nu bereiken, is "Koning", die om haar prettigen indruk die ze op ons maakt, ons bijzonder opvalt. Achter deze boerderij krijgen wij nog even eene kleine heidevlakte, doch buigt onze weg zich dan rechts om de buurtschap in, terwijl wij weer heerlijk beschaduwd verder wandelen. Halle is een welvarende buurtschap en het is een genot rond te dwalen door de smalle laantjes en langs de grootere met hout begroeide wegen. Vele groote boerderijen ontmoeten we hier, o.a. Schuurman, Hasmölle enz. Langs de school van Halle gaan wij Noordwaarts naar Nordbecke. Hier is het een heerlijk plekje. In de schaduw der hooge boomen in het gras uitgestrekt, luisteren wij naar het klepperend waterrad van een korenmolen. en het heerlijk gezang der tallooze, gevleugelde vrienden. Van hier bereiken wij, langs de in Oostelijke richting loopende wegen, spoedig weer den grintweg van Lage naar Ootmarsum, waarlangs wij onzen weg huiswaarts vervolgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten