Boven: Chromotopografische kaart des Rijks, verkend in 1921.
10. Naar den Woldberg.
De wandeling begint als bij 7. Bij den Hooidijk houdt men den straatweg en ziet weldra de buurtschap Tuk voor zich. Het eerste gebouw is het Gemeentehuis van Steenwijkerwold, tevens de woning van den Burgemeester. Aan de andere zijde van Tuk verlaat men rechts den rijksstraatweg en komt over de spoorbaan in den Oosterhoek. Na korten afstand loopt de kunstweg uit op een zandweg, dien men direct weer verlaat door den weg aan de linkerhand in te slaan. Vijf minuten na de eerstvolgende boerderij links, bereikt men een vrij sterk klimmend pad, dat naar het hoogste punt van den Woldberg loopt, ‘de twee boompjes’. In dezelfde richting doorgaande, daalt men tusschen kreupelhout naar de uitspanning Brandenberg.
Deze uitspanning is ook om den berg heen te bereiken. Hiertoe houdt men den zandweg door den Oosterhoek rechtuit en slaat dan na plm. 15 minuten linksom. De heerlijke dennenlucht zal menig wandelaar van den gewonen weg afhalen, om, ronddolende door bosschen en langs mooi onderhouden wandelpaden, zelf zijn weg te gaan zoeken. Men zal telkens getroffen worden door prachtige panorama's. Hier en daar treft men banken. Men brengt hier gaarne een vollen dag zoek.
11. Over de IJzeren Brug naar den Woldberg of de Bult.
Deze wandeling is wat uitgestrekter dan de vorige. Men loopt als bij 10 door de buurtschap Tuk en houdt nu rechtuit den straatweg. Men passeert den grintweg naar Thij en even later het buitengoed Bergstein (beide links.) Bergstein voorbij, is men op het hoogste punt, waar een zitbank is geplaatst. (Mooi panorama). Na 10 minuten verder in dezelfde richting te hebben geloopen, ziet men rechts een herberg, op de schuurdeuren waarvan twee witte paarden zijn geschilderd. Tegenover ‘de witte paarden’ loopt links een straatweg naar Steenwijkerwold. Wij gaan nu evenwel aan den rechterkant den rijksstraatweg verlaten en bevinden ons op weg naar de ijzeren brug, die de beide bermen van de diep uitgegraven spoorbaan verbindt. Rechtdoor loopende, naderen we de school van de buurtschap De Baars, alwaar de straatweg in een zandweg uitloopt. Een eindje verder loopt onze weg rechts door het dennenboschje; we passeeren eerst rechts dan links een boerderijtje en naderen rechtsom de uitspanning Brandenberg, onder 10 genoemd. Slaan we op den laatsten zandweg linksom dan loopt onze wandeling naar De Bult, waaromtrent in een volgende beschrijving nadere bijzonderheden.
12. Uitgestrekte' wandeling over Tuk en de Baars naar het landgoed De Ehze.
De eerste helft wordt beschreven bij 11. De school op de Baars gepasseerd zijnde, houden we den zandweg rechtuit, den z.g. Oudeweg. Langs heidevelden en dennenbosschen bereiken we de Heerlijkheid de Ehze. Gelijk reeds in de algemeene beschrijving is opgemerkt zijn hier geen aangelegde wandelpaden. De groote aantrekkelijkheid schuilt hier in het rondzwerven door golvende heidevelden, die door vele wegen worden doorkruist. Van de Ehze komt men langs verschillende wegen weer op de Baars, de Bult of den Woldberg of kan men rechtstreeks langs een goeden kunstweg den weg bereiken, die Steenwijk met Frederiksoord verbindt. In dit laatste geval komt men door de buurtschap Eesveen, voorbij den ingang van 't landgoed de Bult. De verschillende wegen zijn hier moeilijk te beschrijven, maar zullen zooveel mogelijk door teekenen en wegwijzers worden verduidelijkt.
13. Naar De Bult en omgeving.
Wij nemen aan dat de tram al loopt en gaan voor 'n dubbeltje trammen tot het toegangshek van de Bult. Wat ons oog onderweg boeit, hebben we reeds meegedeeld op pag. 30. Bij het toegangshek vangt de wandeling aan. Na 5 minuten bereikt men ter linkerzijde de uitspanning. Den hoofdweg houdende treft men links verschillende wandelpaden, die naar een paar vijvers leiden en rechts op het eind van de allée een beukenbosch. Dit bosch ter linkerzijde langs wandelende, ziet men weldra een klimmenden weg, de Baars-allée, aan het eind waarvan een schilderachtig gelegen boerenwoning.
Ter weerszijden van de Baars-allée strekken zich groote heidevelden uit, hier en daar begroeid met dennenhout. Een heerlijk oord voor den rustzoekenden natuurbewonderaar; men doolt hier eenzaam rond door bloeiende hei en wordt af en toe opgeschrikt door fazant, haas of korhoen, die zich deze plaats als hun paradijs hebben uitgekozen. Aan den voet van dezen heideheuvel, dus daar waar de hoofdweg over de Bult zich links ombuigt, staat op een mooi uitzichtpunt een zitbank. Loopen wij deze bank voorbij, dan treffen we rechts een allée van Amerikaansche eiken, die in het najaar hun gouden gloed doen uitstralen tusschen het donkere dennengroen en loover van berk en eik. De eikenlaan volgende, passeert men na 5 minuten een boerderijtje, waarlangs een stijgende zandweg, die evenals de hiervoor genoemde Baars-allée naar een hooggelegen punt leidt, waar men wederom een bank vindt. Onmiddellijk aan het eind der eikenlaan buigt een zandweg door begroeid heideveld in linksche richting naar het zoogenaamde Goorveld, een door wegen en wandelpaden doorsneden stuk heideveld, waarvan een gedeelte in ontginning. Op een kruispunt van wegen staat eveneens een bank. Het laantje voor deze bank rechtuit voert naar de meermalen genoemde uitspanning Brandenberg.
Het terrein dat wij hierboven in ruwe trekken omschreven, is sedert jaren het geliefde oord van velen, die Steenwijk des zomers met vacantie of voor ontspanning bezoeken. Voor hen, die minder houden van dwalen, maar zich liever bepalen tot een rustigen dag buiten, wordt de genoemde uitspanning op de Bult, in welker onmiddellijke nabijheid lommerrijke wandelwegen zijn, aanbevolen.
Een mooie wandeling is ook de volgende. Bij de eerstgenoemde bank links ombuigen, den hoofdweg volgen tot den daarop rechthoekig loopenden zandweg, hier rechtsom gaan, waarna men aan het eind van dezen weg links naar Brandenberg gaat of rechts over het Goorveld terug naar de Bult. Onderweg treft men links de koele dennenbosschen, behoorende tot het landgoed de Woldberg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten