De weg naar Oldenzaal behoort tot de merkwaardigste wegen van het land om zijn hoogten en laagten. De 9 K.M. lange straatweg lijkt uit stukken weg te bestaan, in elkaar geschoven, evenals de deelen van een verrekijker. Sommige gedeelten van den weg van Maastricht naar Aken zien er evenzoo uit, ook wegen van de Veluwe; maar nergens komt die herhaling van hoogten en laagten, tot zes keer toe, zoo goed uit als hier.
Foto: Dinkellust
Tot Borchtbosch is de weg spoedig afgelegd. Het schijnt dat we niet ver van Oldenzaal af zijn; de stompe afgeknotte toren is reeds zoo duidelijk zichtbaar, maar ons rest nog een half uurs tochtje. Tot de halte Beuningen vergezelt ons de tramlijn. Rechts staat de "Heimolen": Nooitgedacht! Den naam heimolen dankt zij aan de voor 6 jaren afgebrande, die met heide gedekt was.
Links gaat de grintweg door Beuningen en de Lutte naar Losser. Hier ligt het pension "Vonk", en nog iets verder gaat een allergezelligste weg af naar Austiberg, op een kwartier afstands, en naar den Hakenberg. De weg, door handwijzers vrij nauwkeurig aangegeven, voert verder naar de Lutte.
Op de eerste hoogte, die we bestegen hebben, genieten we van een prachtig uitzicht naar alle kanten. Links voor ons, in de laagte, twee steenbakkerijen, hier en daar een boerenwoning, zóó verscholen in het omringende groen, dat dikwijls alleen de blauwe rook, die in de lucht opstijgt, de plaats doet herkennen. Het geheel wordt afgesloten door een heuvelkam met bosch op de hellingen, met geel-groene vlakken er tusschen van aardappel- of korenvelden.
Rechts zien we de torentjes van Rossum en van Singraven; ook dien van Ootmarsum. Naar 't W. en Z.-W. de teekenen der groote Twentsche nijverheid; de rook der fabrieksschoorsteenen. Naar den kant van Denekamp ook een vriendelijk gezicht. Borcht- en Sterrebosch maken een donkere afsluiting, doorbroken door den straat- en tramweg, door welke opening van Denekamp alleen de toren zichtbaar is.
Verder fietsende, wordt ons oog telkens aangenaam getroffen door gezellige afwegen, die ons uitnoodigen af te dwalen en wel 't meest naar links, naar de Lutte. De weg, die halfweg Oldenzaal links afslaat en, zooals door een handwijzer is aangegeven, voorbij de steenbakkerij naar Duivendaal en het Zwaantje voert, is vrij goed te fietsen. Even verder gaat rechts de weg naar 't Everloo af, een laan, aan weerszijden met lage dennen begroeid. Men kan niet genoeg uitkijken; op elk punt van den weg heeft men weer een ander uitzicht. De koepel, dien men links waarneemt, staat op den Tankenberg en is nader beschreven in den Gids voor Oldenzaal en Omstr.
Boven op de laatste hoogte vóór Oldenzaal, overziet men naar rechts ongeveer geheel Twenthe: Hengelo, Delden, Borne; Almelo kan men op zij vinden. 't Gezicht op het dorpje Rossem is ook aardig, en Ootmarsum vindt men daarachter. Naar links afslaande komt men over een vrij goeden fietsweg over den rug van den Tankenberg, die onbeschrijfelijk mooie vergezichten oplevert. Daarna komt men op de Bentheimer straat, ongeveer 2 K.M. van Oldenzaal. Die hier wil dwalen, schaffe zich Oldenzaal's Gids aan. Nu gaat men met vaart naar beneden, over de spoorlijn en komt te Oldenzaal. Wat hier te zien is kan men vinden in den bovengenoemden Gids. Zij, die zich willen restaureeren of het een of ander wenschen te koopen, verwijzen we naar de in dezen gids voorkomende advertentiën.
Naar Denekamp teruggaande, maken wij gebruik van de tram, waarvoor we aan het station, doch ook aan de Bentheimer straat kunnen instappen. Den opmerkzamen reiziger zal 't niveau-verschil van den bodem ook gedurende de tramreis niet ontgaan. Af en toe heeft men zeer aardige uitzichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten