Als aangewezen verblijfplaats voor het meest onbekende deel van het Twentsche binnenland, mag men het vriendelijke Markelo als een rust biedend zomeroord zeer aanbevelen. Het dorp is gelegen in het centrum van een groot wandeldorado, dat ten Zuiden begrensd wordt door de lijn Zutfen - Hengelo, ten Noorden door die van Deventer op Almelo, ten Oosten door het lijntje der locaalspoor Neede - Hellendoorn en ten Westen door de Schip- en Bolksbeken.
De gemeente Markelo is lang niet de kleinste in den lande, want ze strekt zich nog tot ver voorbij het stedeke Goor uit in het Kerspel Goor en beslaat volgens kadastrale opmetingen een oppervlakte van 9600 H. A., 96 A. en 42 cA. Markelo telt ongeveer 5000 ingezetenen, welke echter zeer verspreid wonen. Behalve het eigenlijke dorp - in het centrum van de gemeente gelegen - heeft men nog talrijke gehuchten en buurtschappen als Stockum en Beusbergen, Herike en Elsen, Markerbroek en Kerspel Goor, terwijl ge op iedere wandeling door bosch en over heide uw weg zult vinden naar tot groepen samengebrachte boerenwoningen. Zoo is heel het heuvelende landschap op levendige wijze gestoffeerd met nederzettingen der menschen. Vrees voor verdwalen en uren verre eenzaamheid behoeft dus niemand te koesteren, want voorkomend zullen de boeren u den weg wijzen en een eindje met u oploopend, gemoedelijk een praatje maken over wat hen naast is, hun vee en hun land.
Van het "Fremdenindustrie" weet men in Markelo gelukkig nog niets en opgeschroefde hotel- en pension prijzen zijn er onbekend. Men heeft er een Bondshotel van gebroeders Spenkelink "Het Zwaantje", verder het van ouds bekende hotel en café "Het Wapen van Markelo" eigenaar de heer Leunk en dan het groote pension Lichtendahl dat aan een dertig gasten ruimt biedt. Voor logies met ontbijt, dat werkelijk zeer goed is, wordt de matige prijs van fl. 1,25 berekend, terwijl bij meerdere dagen verblijf de pensionprijs fl 2,00 - fl. 2,50 per persoon, per dag bedraagt. En dat de gasten het in pension Lichtendahl naar den zin hebben, zie daarvan kan een enkele blik in het "inhaltschwere" boek der Vreemdelingen den meest ongeloovigen Thomas overtuigen. Wij citeeren hier alleen het slotcouplet van een lofdicht, dat een der gasten als blijk van erkentelijkheid heeft neergeschreven, luidende:
Lichtendahl besta dan nog jaren
Voor zoekenden naar rust en natuur
Dat rampen het steeds mogen sparen
Dit wensch ik U bij 't scheidingsuur.
Markelo is nog een rustig stil boerendorpje gebleven. Van vreemdelingenverkeer weet het nog niet veel. Ook de moderne middelen van vervoer, die het dorpje zouden aansluiten bij het groote verkeersnet der spoorwegen, schijnt het best te kunnen ontberen. Immers zij, die hun vacantIedagen hier Willen doorbrengen, vinden het na den langen treinrit v.:at prettig als eerste kennismaking met de streek een uurtje te wandelen van het station naar het dorp door een vriendelijk en aantrekkelijk landschap. Want als men op de lijn Zutfen - Hengelo uitstapt aan het stationnetje Markelo (dagelijks stoppen er uit de richting Zutfen zes en uit de richting Hengelo vijf treinen) dan moet men nog een heel eind het onbekende binnenland ingaan, voor men het lage torentje van het dorp boven de golvende akkers ziet verschijnen. Maar slechts weinigen zullen het betreuren, dat ze hier niet een rook- en damppuffende stoomtram vinden, velen zullen dadelijk zich "echt buiten" voelen en dat is de eerste eisch, die men aan een zomerdorp zal mogen stellen. Ook de omnibus heeft zijn driemaal daagschen dienst reeds sedert het vorige jaar gestaakt. Nu wordt de post per hondenkar vervoerd.
En als had men Roland Holst's treffende woorden ,,'t Is maar beter stille dingen stil te laten" tot devies voor Markelo gekozen, zoo is ook de in 1899 gestichte vereeniging tot Verfraaiïng en tot Bevordering van vreemdelingenverkeer ontbonden. Men is daar overtuigd, dat Markelo, door zijn idyllische rust, en zijn aantrekkelijk, bosch-, heuvel- heide- en akkerschoon de vrienden der natuur wel zal lokken en men hecht er de meeste waarde aan ongevraagde aanbevelingen als die welke ik van Ds. Scharten uit Gouda in het vreemdelingenboek van Lichtendahl vond:
Een goed pension, een heel mooi oord
Dat is 't wat ons hier bekoort!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten