PER AUTO.
De auto stopt op den grintweg Zwolle-Ommen, bij den ingang van de Melkhorster allée (250 M. vóórdat de grintweg evenwijdig loopt met de spoorbaan bij den spoorwegovergang, dicht bij station Dalfsen volgt verder den grooten weg en wacht bij de oprijlaan naar het kasteel Rechteren. 3 K.M.
WANDELING. Kaart no. 7 - 5.3 K.M.
Men wandelt de mooie Melkhorster allée in, kruist de Papenallée en na een brugje - waar men links op den vijver van het Huis Den Berg ziet - te zijn overgegaan, volgt men links een pad, dat uitkomt op de breede, met zwaar hout bezette laan, die langs de voorzijde van het Huis Den Berg loopt. Hier vindt men de bordjes van den wandelweg Zwolle-Oldenzaal, die men linksaf volgt in de richting Ommen.
Het Huis Den Berg, een statig, vierkant gebouw uit het begin der 18e eeuw, met stallen en koetshuizen om het voorplein en geheel door water omgeven, is prachtig te midden van hoogten gelegen en omgeven door mooi, zwaar geboomte, dat op vele plaatsen een dicht dak vormt, waar de zonnestralen niet doorheen dringen.
Tegenover het Huis strekt zich kaarsrecht de Berg-allée zuidoostwaarts uit, maar alvorens deze te betreden, gaan we nog even over de hoogte, die zich ten westen van deze laan verheft, om van daar het kijkje in den hollen weg en over den omtrek te genieten. Het pad slingert zich over de hoogte, langs oude statige dennen, over wier kruinen al heel wat stormen zijn gegaan, en voert ons dan naar de Berg-allée terug. Waar deze als klinkerweg afbuigt naar Heino, gaan we rechtdoor, eerst door een laan van eikenhout, dat bij het brugje eindigt, om plaats te maken voor laag dennenhout, dat het verdere gedeelte van den breeden zandweg begrenst. Bij het kruispunt kan men voor het laatst een blik werpen op het aan het einde der allée nog zichtbare Huis den Berg, om dan de Diezerstraat te volgen. Wanneer men op dit kruispunt rechtsaf gaat en bij het eerstvolgende kruispunt linksaf, komt men aan het Sterrebosch, dat echter heel veel van het vroegere fraaie geboomte heeft verloren. Langs de Diezerstraat, een breede boschweg, loopende door zwaarder dennenhout, aan de noordzijde door weide en bouwland afgewisseld, hebben we nu en dan een kijkje in het ten zuiden gelegen Rechterensche Veld, dat met dennenbosschen en stuifbelten is bezet; als jachtterrein is het voor wandelaars niet vrij. Links vertoont zich nu en dan de zware toren van Dalfsen, rechts gaan we een bosch van oude, zware dennen voorbij, terwijl verder eiken, beuken en ander hout den weg omzoomen.
Vertoef een oogenblik op het kruispunt aan het einde van den weg, voor ge de bordjes verder volgt, en bekijk eens den naar het zuiden voerenden prachtigen boschweg, wat is het daar rustig tusschen het dichte hout, hier en daar door stuifbelten en begroeide heuveltjes onderbroken. Bedenk echter, dat ge hier in het jachtgebied van den Graaf van Rechteren zijt en zorg geen wild te verjagen als ge het mocht zien; wanneer door de vele wandelaars het wild zou verminderen, zou de vergunning, hier te mogen wandelen, wel eens gevaar kunnen loopen.
Uit het dennenbosch komen we weer in eikenlanen, die ons tusschen de weiden door langs de rentmeesters woning naar den grintweg voeren. Reeds van verre was de toren van het kasteel Rechteren boven het geboomte te zien, en wanneer we het met sparren beplante stukje grintweg achter ons hebben, ligt, links de oprijlaan en het prachtige kasteel voor ons. Het maakt een grootschen indruk, zooals het daar ligt met den ronden toren, die uit de 13e en 14e eeuw afkomstig is, maar later geheel werd gerestaureerd. Het achterste gedeelte is het oudste van het hechte gebouw, en, te oordeelen naar de gevels en ramen, in het begin der 17e eeuw herbouwd; de fundamenten echter zullen zeer waarschijnlijk wel even oud zijn als de toren, de muren tenminste waren dik genoeg om er een trap in te kunnen uithakken. Het voorste gedeelte van het huis is uit het laatst der 17e eeuw en uit het begin der 18e eeuw en is in den voorgevel voorzien van het wapen van Rechteren met daarnaast de ‘Gerechtigheid’ en de ‘Kracht’. Met de wel wat overdadige versiering vormt dit voorste deel een contrast met het oudere gedeelte van het gebouw, dat met zijn sobere lijnen er hoog boven uitsteekt. De brug met hare beide zeemeerminnen, die zich hier wel niet erg in haar element zullen voelen, geeft toegang tot het voorplein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten